Fiets voor(ge)vallen

In deze tijd van het jaar kom je spontaan, vooral als je wat ouder bent, tot terugblikken. Enige jaren geleden had ik een oudejaarsafsluiting van Vluchtelingenwerk Soest bijgewoond; voorzien van de beste wensen voor het nieuwe jaar en een draagbox met 2 flessen rode wijn toog ik op de fiets  naar huis. Komend van de Smitshof , via de Nieuwe weg moest ik stoppen voor het rode stoplicht voor de oversteek van de Koningsweg .  Ik kwam naast een jongedame tot stilstand voor het rode licht. Beiden zuchtten we een beetje overdreven en spottend dat het weer zo uitermate lang duurde dat “onnodig” wachten!!

“we kunnen….” riep ik  zodra het licht op groen ging en ongeremd stormden we de Koningsweg over richting spoorwegovergang. Het was een vrij jonge mevrouw en ik had als handicap die kartonnen doos met 2 flessen wijn in mijn rechterhand zodat ze met een lichte voorsprong de spoorrails overstak. Ter hoogte van de Kastanjelaan sloeg mijn fietsmaatje zonder enige kennisgeving linksaf de Ossendamweg over om de Eikenlaan in te gaan. Omdat mijn voorwiel zich al naast achterwiel bevond en ik argeloos rechtdoor knalde was een aanrijding onvermijdelijk.

Ik remde nog voorzover dat mogelijk was en vloog door de lucht!  Mijn fietsmaatje schoot nietsmerkend en nietsvermoedend de Eikenlaan in. Ik vloog niet alleen door de lucht maar ook de flessen wijn, mij mobiel  en meer van die dingen; ik kwam op mijn rechterschouder tot stilstand.

Mijn zicht werd belemmerd door….de uiteraard gebroken flessen rode wijn…….dacht ik.  Maar niets was minder waar. Niet de wijn maar een fikse hoofdwond verspreidde zoveel bloed dat ik geen hand voor ogen zag. Mijn flessen wijn waren nog volledig intact. Zo goed en kwaad als het ging heb ik mijn spullen bij elkaar gezocht, mijn vrouw gebeld  met de mededeling dat mijn hoofd vol bloed zat maar dat het verder met mij goed ging…Ondanks deze mededeling schrok ze zich bijna een beroerte toen ze mijn bebloede hoofd zag.

Direct na deze belevenis heb ik fietstassen aangeschaft en sindsdien  fiets ik  nooit meer met iets in mijn handen.

Categorieën

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *